Porównujemy, co jest gorsze nadczynność czy niedoczynność tarczycy- skutki objawy i wpływ na zdrowie
Tarczyca, ten niewielki gruczoł znajdujący się w przedniej części szyi, pełni w naszym organizmie kluczową rolę. Jest odpowiedzialny za produkcję hormonów tarczycy, które regulują metabolizm. Poza tym wpływają na pracę serca, a także na prawidłowe funkcjonowanie wielu innych organów. Nieprawidłowości w jego działaniu, takie jak nadczynność czy niedoczynność tarczycy, mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Obie te choroby tarczycy charakteryzują się odmiennymi objawami i konsekwencjami dla naszego zdrowia. Pojawia się jednak pytanie: które z nich jest gorsze?
W tym artykule porównamy skutki, objawy oraz wpływ nadczynności i niedoczynności tarczycy na zdrowie. Zastanowimy się, czym różnią się te dwa stany i jakie mogą mieć konsekwencje. Czy nadmiar hormonów tarczycy jest bardziej obciążający dla organizmu, czy może większym problemem jest ich niedobór? Poznajmy odpowiedzi na te pytania. Lepiej zrozumiecie, jak zachowuje się nasz organizm, gdy tarczyca pracuje prawidłowo. Co się z nim dzieje, gdy hormony tarczycy nie działają prawidłowo.
Anatomia- budowa i funkcje tarczycy
Tarczyca jest gruczołem wydzielania wewnętrznego. Pełni bardzo istotną funkcję w procesach tlenowego metabolizmu, zachowania relacji energetycznej, produkcji ciepła i nie tylko.
Pogorszenie kondycji tarczycy powoduje zaburzenia prawidłowego funkcjonowania organizmu. Niekorzystnie działa na metabolizm, może powodować problemy trawienne, wpływać na apetyt, stan skóry oraz włosów.
Pod wpływem TSH- hormonu stymulującego tarczycę następuje wytwarzanie m.in. T3 i T4, gdzie oznaczenie:
T3- to trójjodotyronina,
T4- to tyroksyna.
Co to jest nadczynność tarczycy?
Nadczynność to choroba charakteryzująca się nadmiarem hormonów tarczycy. Pojawia się w przebiegu licznych schorzeń takich jak m.in. choroba Gravesa- Basedova i Plummera.
Najważniejszymi objawami w przypadku nadczynności tarczycy jest wytrzeszcz oczu, podwójne widzenie, spadek masy ciała i wypadanie włosów. Bardzo często towarzyszy temu także nadmierna potliwość, zaburzenia miesiączkowania u kobiet i niepłodność.
Część osób mających nadczynność tarczycy skarży się na osłabienie siły mięśniowej, drżenie rąk, uczucie gorąca i szybszą męczliwość. Chorzy doświadczają również kołatania serca, bezsenności oraz nadpobudliwości.
Co to jest niedoczynność tarczycy?
Niedoczynność tarczycy pojawia się, gdy w organizmie brakuje hormonów tarczycy. Jedną z najbardziej znanych dysfunkcji jest choroba Hashimoto- czyli przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy.
Choroba prowadzi do stopniowych i nieodwracalnych zmian w organizmie. Najważniejsze objawy związane z niedoczynnością tarczycy to:
przyrost masy ciała, nawet z obniżonym apetytem, uczucie spuchnięcia,
wypadanie włosów z zewnętrznej strony brwi,
obniżenie nastroju, apatia,
spowolnienie pracy serca, wolne tętno i niskie ciśnienie krwi,
spowolnienie ruchów,
stany lękowe,
zaparcia,
sucha skóra.
Diagnostyka choroby tarczycy
Podstawową diagnostyką choroby tarczycy, zarówno, gdy chodzi o nadczynność, jak i niedoczynność jest badanie TSH. Pomocne bywa też badanie hormonów tarczycy t3 i t4. Działanie te umożliwią zbadanie funkcji tarczycy. W sytuacji, gdy poziom TSH jest podwyższony wówczas FT4 będzie w normie lub dolnej granicy normy. Wynik w tej sytuacji będzie wskazywał na niedoczynność tarczycy.
Odwrotnie z kolei, gdy poziom TSH jest poniżej normy a poziom FT4 jest w górnej normie lub podwyższony występuje niedoczynność tarczycy.
W niektórych przypadkach niezbędne jest także wykonanie badania usg. Dzięki niemu lekarz może zdiagnozować ewentualne guzki oraz torbiele. Widoczne są również zmiany nowotworowe tarczycy. Badanie usg. wykrywa ponadto nieprawidłowości w unaczynieniu tarczycy, zaniżoną echogeniczność mogącą świadczyć np. o chorobie Hashimoto.
Podczas badania usg. tarczycy widoczne są też węzły chłonne, przytarczyce oraz ewentualne inne dysfunkcje. Co więcej, gdy przysadka mózgowa nie funkcjonuje prawidłowo, wykonywane bywają dodatkowe badania. Chodzi tutaj o lipidogram, D- dimery, poziom wapnia, żelaza, ferratyny i homocysteiny.
Leczenie schorzeń tarczycy
Leczenie schorzeń tarczycy polega na podawaniu odpowiednich leków- przeważnie do końca życia. Niedoczynność tarczycy leczy się lewotyroksyną skrętną. Nadczynność z kolei redukuje się lekami, które wyciszają przysadkę mózgową- szczególnie TSH.
Życie z tymi dysfunkcjami zazwyczaj nie odbiega od normy- nie jest ani krótsze, ani znacząco gorsze. W przypadku raka tarczycy niezbędne może okazać się usunięcie tarczycy albo jej części.
Po takim zabiegu pacjent ma niedoczynność tarczycy. Nie wpływa to jednak na długość życia- o ile regularnie zażywa leki i stosuje się do zaleceń medycznych. W niektórych typach raka tarczycy stosuje się również leczenie jodem promieniotwórczym. Jest to bezpieczna metoda, ale nie zaleca się jej kobietom karmiącym lub w ciąży.
Z powyższych powodów, po leczeniu jodem promieniotwórczym zaleca się stosowanie przez pół roku antykoncepcji.
Jak radzić sobie z konsekwencjami nadczynności i niedoczynności tarczycy?
Problemy z tarczycą- zarówno jej niedoczynnością, jak i nadczynnością- bywają uciążliwe. Mimo wszystko musimy sobie z nimi radzić. W przypadku, gdy występuje nadczynność i niedoczynność tarczycy, objawy bywają także bardzo spektakularne. Dlatego zasadniczym elementem leczenia jest pozytywne myślenie.
Jeżeli jednak nieprawidłowo funkcjonująca przysadka mózgowa zaburza nasz spokój, warto zdecydować się na psychoterapię. Dzięki niej otrzymacie szansę na poznanie istoty choroby i wynikających z niej negatywnych skutków.
Nauczycie się m.in. jak radzić sobie ze stresem. Łatwiej będzie wam zaakceptować zmieniony przez chorobę wygląd. Wytrzeszcz oczu, niepłodność, wypadające włosy, otyłość albo zbyt duża szczupłość sprawia, że czujemy się niekomfortowo. Wiele osób w takich sytuacjach wpada w depresję, izoluje się albo rezygnuje z leczenia. Bywa to spowodowane brakiem wiary w skuteczność terapii.
Obie choroby- zarówno niedoczynność tarczycy, jak i nadczynność tarczycy są uleczalne. W dużej mierze bowiem pozytywne nastawienie i stosowanie się do zaleceń może poprawić stan waszego zdrowia.
Dieta w chorobach tarczycy
Dieta dla osób mających nadczynność tarczycy albo niedoczynność tarczycy nie istnieje. Osoby chore powinny jedynie przestrzegać zasad zdrowego odżywiania.
Najważniejsze jest, aby w diecie znajdowały się składniki takie jak: selen, cynk oraz jod. Pierwiastki te znajdują się m.in. w tłustych morskich rybach- śledź, łosoś, makrela, tuńczyk i sardynki. Ryby dostarczają również selenu, jodu oraz witaminy D, które są istotne u osób mających niedoczynność tarczycy.
Dobrze skomponowana dieta na choroby tarczycy powinna również zawierać chude gatunki mięs, jaja oraz mleko. Zaleca się także produkty mleczne oraz nasiona roślin strączkowych. Warto zadbać także o odpowiednią dawkę błonnika, który zapobiegnie zaparciom. Znajdziecie go m.in. w warzywach, owocach, pełnoziarnistych produktach zbożowych, nasionach, pestkach i orzechach.
Nadczynność i niedoczynność tarczycy wymaga czasem suplementacji. W takich sytuacjach należy skonsultować się z lekarzem, który zadecyduje o dalszym postępowaniu.
Profilaktyka chorób tarczycy
Tarczyca jest bardzo ważnym gruczołem w naszym organizmie. Zarówno nadczynność i niedoczynność tarczycy może negatywnie wpływać na nasze zdrowie.
Dlatego ważne jest, aby odpowiednio o nią zadbać- nie tylko, jak zachorujemy, ale także gdy jesteśmy zdrowi. Najważniejsze nasze działania, pozwalające na prawidłowe funkcjonowanie tarczycy to:
aktywność fizyczna,
zdrowa dieta,
porzucenie używek- alkoholu i papierosów,
unikanie stresu,
regularne badania.
Podsumowanie
Zrozumienie różnic między nadczynnością a niedoczynnością tarczycy jest kluczowe dla dbania o nasze zdrowie. Obydwa stany wymagają uwagi i odpowiedniego leczenia. Chodzi tu o zapewnienie prawidłowego funkcjonowania organizmu i uniknięcia poważniejszych konsekwencji. Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, który z tych stanów jest gorszy, gdyż oba mogą znacząco wpłynąć na jakość życia pacjenta. Ważne jest, aby pamiętać, że zarówno nadczynność, jak i niedoczynność tarczycy są uleczalne, a odpowiednio wczesne wykrycie i leczenie mogą zapobiec wielu powikłaniom.
Pamiętaj, że zdrowie tarczycy ma ogromne znaczenie dla całego ciała. Niezależnie od tego, czy borykasz się z nadmiarem hormonów tarczycy, czy ich niedoborem, ważne jest, aby przede wszystkim pozytywnie myśleć. Ponadto regularnie monitorować poziom hormonów i konsultować się z lekarzem w przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów. Dbając o swoją tarczycę, dbasz o swoje zdrowie w najszerszym tego słowa znaczeniu.
